Welkom op de website van David Renkema
Welkom op mijn website! De reden dat ik met dit experiment begonnen ben, was prozaïsch. Ik zocht een nieuwe baan, al dan niet in de vorm van een tijdelijk project of programma. Inmiddels ben ik met vervroegd pensioen, maar ik heb zeker nog interesse in een freelance opdracht binnen mijn brede interesse veld.
De website is een middel om te laten zien wat ik kan en wat ik ambieer. Tegelijkertijd is de website ook een middel om te laten zien wie ik ben.
Ten slotte vind ik het ook uitdagend om een podium te hebben om een aantal keren per jaar een blog te publiceren.
Nicolet Verdam nam de foto vanaf het balkon voor mijn studeerkamer, uitkijkend op het centrum van Den Haag met het Vredespaleis (internationale rechtsorde) en enkele gebedshuizen (geloof, hoop en liefde). Buiten dit beeld voltrekken zich politieke en economische processen. Esther Dwarswaard maakte de profielfoto.
Veel plezier! Ik hoop dat je af en toe terugkomt, een reactie achterlaat of anderen tipt.
Recent geschreven
Veiligheid opnieuw doordenken
Een kritische bespreking van het boek Veiligheid Opnieuw Doordenken van de Werkgroep Inclusieve Veiligheid (september 2024). Met alle waardering voor de poging om een alternatief veiligheidsbeleid te ontwikkelen, staat het pleidooi te zeer in de traditie van het idealisme en de maakbaarheid.
Over het existentieel pacifisme van Kerk en Vrede
De vereniging Kerk en Vrede viert in 2024 haar eeuwfeest. De jubileumbundel Pacifisme in tijden van oorlog zette mij aan tot een reflectie op het existentiële pacifisme van de vereniging en op mijn eigen pacifisme. Het goede en het juiste vallen niet altijd samen.
De stem van de kerken – Oekraïne (2)
Uitgedaagd door een open brief van Kerk en Vrede heroverweeg ik mijn eerdere notitie over Oekraïne. Kerk en Vrede kiest m.i. een te beperkt perspectief en verliest daardoor andere perspectieven uit het oog. Mijn positie is niet eenvoudiger, al is het maar vanwege de onmogelijke dilemma’s die m.i. onlosmakelijk verbonden zijn met deze oorlog van Rusland tegen Oekraïne.
‘Hoop, lef en trots‘
Het hoofdlijnenakkoord 2024-2028 lijkt een rancuneus karakter te hebben. Tegelijkertijd zijn er wel gronden voor achterliggende onbehagen. Maar de formerende partijen spelen met vuur. Alle reden om te reflecteren op het akkoord. De conclusie: We zullen het in deze situatie moeten hebben van veerkracht, kleine gebaren van goede wil, een eschatologische verwachting en een houding van waakzaamheid, volharding en nuchterheid.
Wegen naar vrede?
De Ahmadiyya Moslim Gemeenschap organiseerde op vrijdag 5 april 2024 een symposium over De weg naar Vrede in Israël en Palestina met na afloop een Iftar maaltijd. Genoeg stof om mijn reflecties rond deze situatie – crisis – voort te zetten. Ik probeer mijn eigen gedachten wat te ordenen.
De verworpenen der aarde
Het geweld van Hamas en Israël houdt me bezig. Ik lees de oproep van een Palestijnse dominee aan de Europese kerken om zich uit te spreken, ik zie de beelden van het massale geweld door Israël, ik lees de verslagen van de terroristische aanval op 7 oktober 2023 en ik lees de verklaringen van Hamas leiders. Ineens herinner ik me het destijds beroemde boek van Frantz Fanon met dat afschuwelijke voorwoord van Sartre. Genoeg om te reflecteren, maar echt rustig werd ik niet …