Op 16 november 2018 vond de presentatie van mijn boek ´Geloven in een betere wereld´plaats. Na alle achtereenvolgende digitale versies van de binnenzijde en de buitenzijde, was de paperback eindelijk tastbaar aanwezig. Bovendien geschiedde de presentatie in aanwezigheid van oud-bestuursleden en oud-collega´s, Oikos relaties en vrienden. Een paar weken later verstuurde de uitgever het boek naar een bredere selectie van Oikos relaties, kennissen en familieleden. Dat gaf mij ook een gevoel van kwetsbaarheid.  Blijkbaar ben ik wat dit betreft gevoelig voor de meningen van anderen.

De eerste reacties waren positief. Een enkeling had wellicht een meer volledige beschrijving van de historie van Oikos, IKVOS of OSACI gezien. Maar ik heb het boek vooral geschreven met het oog op de grote vragen waar we nu voor staan, klimaatverstoring, ongelijkheid en conflicten. Ik zocht naar die elementen in de ervaringen van Oikos die van toegevoegde waarde zouden zijn voor die uitdagingen.

Ik was ook wel getroffen door de sympathieke bespreking van het boek in VOLZIN het magazine voor religie en samenleving (www.volzin.nu). Redacteur Jan van Hooydonk schreef onder andere: “Het Oikos-bestuur had het gelukkige idee om scheidend directeur David Renkema te vragen om de nalatenschap op te maken. Niet om zich daarmee een plaatsje in de eeuwigheid te verwerven, maar wel om te zien hoe en waar de erfenis van Oikos dienstbaar kan zijn voor wie ook nu nog geloven dat onze wereld een stuk beter kan. … Boeiend is wat Renkema schrijft over achterliggende wereldbeelden. Noch het model van de mondiale markt noch dat van de veilige regio biedt volgens hem echt perspectief. Hij
zet dan ook in op twee andere wereldbeelden:‘mondiale solidariteit’ en ‘zorgzame regio’. De spannende uitdaging voor Oikos toen en voor ons nu is om zowel wereldwijd te denken als lokaal te handelen.”  Enige tijd later werd het boek uitvoerig geciteerd in een Volzin artikel van Elise de Waal: Duurzaamheid begint bij je zelf.

De bespreking in Trouw (16 januari 2019) was positief. Het boek kreeg drie sterren toebedeeld. Ik dacht dat een voldoende betekende. Volgens de uitgever is dat gewoon goed. Marijke Laurense, de auteur die de bespreking deed, had het doel van het boek goed begrepen: ‘Geloven in een betere wereld is een waardige afsluiting van een tijdperk en zal bij menigeen herinneringen oproepen. En hoewel wat belerend, Renkema’s poging om via dit testament de nalatenschap van Oikos voor de toekomst te behouden verdient respect en aandacht. Het zou weleens eeuwig spijtig kunnen zijn als de rond Oikos ontwikkelde methode om op een minder destructieve manier om te leren gaan met conflicten, verloren zou gaan.”

Het vakblad Vice Versa voor en van de Nederlandse ontwikkelingssector besteedde in het voorjaarsnummer van 2019 aandacht aan het boek. Hans Beerends, nestor van de derdewereldbeweging, schreef een welwillende bespreking onder de titel ‘Allen voor allen‘. Hij besteedt veel aandacht aan de sociale ethiek van de katholieke en oecumenische traditie. Hij stelt in het verlengde van het boek voor om ‘de huidige neoliberale mentaliteit van ‘ieder voor zich’ te veranderen in de christelijke en sociaaldemocratische mentaliteit van ‘allen voor allen’, Bijgaand ook het integrale Voorjaarsnummer Vice Versa, de bespreking is daarin beter te lezen dan de scan van de betreffende pagina.

Onlangs werd ik verrast door een kleine bespreking in het mij onbekende tijdschrift Herademing (juni 2019). De recensente meende in eerste instantie dat het werk van Oikos weinig van doen had met ‘mediteren, stil zijn, de weg naar binnen’. De redactie ging desondanks over tot een korte bespreking, vanwege de manier van werken: dienstverlenend. De tweede reden was dat Oikos de grote vragen verbond met keuzes in het dagelijks leven en met waarden en levensbeschouwing. Het gegeven dat het Oikos boek op dezelfde pagina besproken werd als het boek Ik bid dus ik ben van Bert Hoedemaker is een mooie bijkomstigheid. Voor meer informatie over Herademing, verwijs ik naar de website.

Op 16 november 2019 vertel ik iets over mijn boek in de Bosbeskapel, onder de noemer van thematafelen. Ter voorbereiding schreef ik het hoofdartikel in het tijdschrift Samenklank.